Στην πολιτική, κάθε φράση κρύβει και μία επιδίωξη, έναν στόχο, ένα “στρατήγημα” με συχνά, δυσδιάκριτη πορεία επίτευξής του.
Ο λόγος των πολιτικών, τις περισσότερες φορές είναι μέρος συγκεκριμένης στρατηγικής πολιτικής επικοινωνίας, που εκφράζει τις εκάστοτε ανάγκες απήχησής τους σε κοινωνικές ομάδες - στόχους. Ιδιαίτερα κατά τις προεκλογικές περιόδους, κάθε έκφραση, κάθε επαφή των πολιτικών με τους πολίτες είναι αποτέλεσμα μεθόδων και πρακτικών που στοχεύουν στο καλύτερο δυνατό εκλογικό αποτέλεσμα.
Τίποτα δεν είναι τυχαίο στην πολιτική. Οι διατυπώσεις, οι εικόνες, τα λεκτικά σχήματα έχουν σημασία. Η Χίλαρι Κλίντον, όταν ακόμη αγωνιζόταν για το χρίσμα των Δημοκρατικών, πολύ συχνά ξεκινούσε τις προτάσεις της με τη φράση “κάποιοι ισχυρίζονται ότι..”. Οι αναλυτές γνώριζαν ότι ακολουθούσε η διατύπωση μηνυμάτων με χαρακτήρα διχαστικό, διλημματικό, που καθοδηγούσαν το ακροατήριο να σκέφτεται σε όρους πόλωσης. Ομοίως, όταν ο Τόνι Μπλερ συνήθιζε να χρησιμοποιεί πρώτο ενικό, τότε ήταν σαφές ότι αναζητούσε την προσοχή του ακροατηρίου, προκειμένου να εκπέμψει κάποιο μήνυμα που ο ίδιος θεωρούσε ιδιαίτερα σημαντικό. Ιδιαίτερα με τον Τόνι, η επένδυση των πολιτικών μηνυμάτων με προσωπικές αναφορές συνέθετε τις καλές του στιγμές, της προσωπικής επικοινωνίας με τους πολίτες. Αυτό είναι κάτι συνηθισμένο στους πολιτικούς ηγέτες, οι οποίοι απολαμβάνουν πολλαπλά επικοινωνιακά κανάλια, ως επικεφαλής του κόμματος, της κυβέρνησης, αλλά και αυτόνομα, όταν οι περιστάσεις, ή οι ανάγκες το απαιτούν.
Περισσότερα στο 4politix.com
